Wubbo Jonker (74) is een geboren en getogen ‘Midwolmer’, een bekendheid onder dorpsgenoten. Met bescheiden trots laat hij een foto van een kassabon van de buurtsuper zien: hij staat sinds kort onder zijn ‘geuzennaam’ Robin Hood in het kassasysteem. Jonker helpt andere inwoners van Midwolda bij het aanvragen van vergoedingen voor mijnbouwschade bij het IMG. Inmiddels staat de teller op zo’n € 275.000 aan toegekende schadevergoedingen. Hij staat Midwolmers gratis bij om te zorgen dat ze krijgen waar ze recht op hebben.
Oude bekende
Jonker zit z’n hele leven al in de cijfers, hij stelde begrotingen op voor onder andere de Gasunie. Hij doet al bijna 20 jaar vrijwilligerswerk. Eerst voor Humanitas, vervolgens als Schuldhulpmaatje, allebei in de gemeente Oldambt. Daarna verdiepte hij zich in de wirwar van subsidies en schadevergoedingen. “Valt niet uit te leggen waarom die wereld zo ingewikkeld is gemaakt, met allerlei regelingen, potjes, instanties en loketten. Ik heb hier eens flink mijn tanden in gezet.” Bij de komst van elke nieuwe regeling of subsidie probeert hij die te begrijpen en in ‘gewone mensentaal’ op te schrijven, soms met hulp van ChatGPT.
Hulp aan huis
Mensen weten Jonker te vinden via buren en bekenden of door interviews in de regionale pers. Ook neemt hij regelmatig deel aan informatiebijeenkomsten over aardbevingsschade en herstel, samen met dorpsbelangen Midwolda en Oostwold.
Na de drukte door de voorinschrijving voor de Aanvullende vaste vergoeding, is het nu wat rustiger voor Jonker. Gemiddeld heeft hij twee afspraken per week bij mensen thuis. In bijna alle gevallen komt het erop neer dat hij de aanvraag samen met de inwoner doet. “Dat kunnen ze natuurlijk ook op één van de IMG-steunpunten doen, maar voor sommigen is die drempel te hoog vanwege een lichte angst voor officiële instanties. Of ze hebben geen vervoer. Dan is hulp aan huis van die neutrale medebewoner net iets vertrouwder misschien.”
Hoop gedoe
Op de vraag waarom hij dit doet, komt het nuchtere antwoord: “Ik vind het gewoon leuk: ik ben enorm gek op cijfertjes en het uitpluizen van ingewikkelde procedures. Mensen vinden het gauw te moeilijk en ook een hoop gedoe om een aanvraag te doen. Bij het begrip ‘DigiD’ haken ze vaak al af. Of ze vertrouwen de systemen niet, bang dat anderen kunnen meekijken in hun bankgegevens bijvoorbeeld. Daarnaast hebben veel van de oudere mensen die ik help, weinig ervaring met de digitale wereld. Sommigen hebben geen computer. Wie ondersteuning wil bij het invullen van de papierwinkel kan mij bellen en dan ga ik aan de slag. Als ik daarmee iets kan bijdragen, dan doe ik dat toch gewoon? En als mensen blij zijn met mijn hulp, geeft mij dat energie.”
Een beter Groningen
Om het behapbaar te houden, hielp Jonker eerst alleen de inwoners van Midwolda. Nu het wat rustiger is, staat de deur voor aanvragen vanuit andere Oldambtster dorpen volgens zijn vrouw op een flinke kier. “Ik weet van een aantal Midwolmers dat ze nog recht hebben op een vergoeding. Dus wie weet melden ze zich alsnog, na het overwinnen van een stukje schaamte en het nemen van wat hobbels. Ze zien natuurlijk ook dat veel mensen in de regio erop vooruitgaan. Het hele dorp wordt opgeknapt: nieuwe aanbouwen, dakkapellen, puien, verzin het maar. Er is hier geen aannemer of installateur meer te krijgen, de middenstand vaart er wel bij. Groningen wordt hier echt beter van!”