Tot 1 januari 2020 kunnen schademelders die onder de Stuwmeerregeling vallen hun keuze bekend maken. In de komende tijd blikken we terug met bewoners die dit al deden. Wat bewoog hen om voor de Stuwmeerregeling te kiezen? Kort geleden zaten we aan de keukentafel bij Jacob van Dam uit Uithuizen.
De keukentafel van Jacob en zijn vrouw is stevig genoeg om tegen een stootje te kunnen. Maar als hij de zware en vuistdikke dossiermap met administratieve bevingsellende op het tafelblad legt, menen we licht gekraak te horen. Jarenlange correspondentie met de NCG, NAM, het CVW en de TCMG telt op. Weliswaar is de brief- en mailwisseling met ons niet meer dan een vinger dik, maar toch. Elk document is er een.
Gemachtigd
Jacob, projectleider bij een betonfabriek in Hoogkerk, heeft er een lange dag in het westen opzitten en het avondeten net achter de kiezen, als we hem spreken over zijn keuze voor de Stuwmeerregeling. Of beter gezegd de keuze van zijn schoonouders; Jacob is gemachtigde. Zij bezitten een vrijstaand huis in Middelstum, zijn inmiddels in de tachtig en hun gezondheid is niet meer optimaal. Vandaar dat hij de strijd in hun plaats voert.
Eerste melding
Jacob meldde de eerste schade in 2015 bij de NAM. “Sindsdien is er veel afgewezen en hebben we wat afgevochten. Er werd een versterkingsoperatie opgestart die in augustus 2018 tot zijn verbazing tot een plan van aanpak leidde. “Dat kwam een beetje uit de lucht vallen, maar de uitvoering verliep vervolgens goed.” Ondertussen waren er stempels geplaatst om de constructie te verstevigen. “Die hebben we uiteindelijk op eigen kosten gerepareerd. Wel werden er enkele scheuren vergoed die wij hebben laten repareren door een aannemer.”
Scheurvorming
Nog tijdens versterkingswerkzaamheden werd het huis afgelopen mei getroffen door de beving van Westerwijtwerd. Scheurvorming in de zijgevel was het gevolg. “De adviseur van het CVW vertelde me dat ik deze nieuwe schade moest melden bij de TCMG. Dat heb ik op 11 juni gedaan. Begin juli kreeg ik het aanbod in het kader van de Stuwmeerregeling. Dat heb ik begin augustus geaccepteerd.”
Achter de rug
Jacob koos voor een vaste schadevergoeding van € 4.000 met een vaste kostenvergoeding van € 1.000. “Dat is een keuze geweest voor gemak en snelheid, want ik wilde dat het herstel snel achter de rug zou zijn zodat mijn schoonouders in hun huis kunnen leven zonder dat ze zich dagelijks zorgen hoeven te maken.” Gezien de touwtrekkerij in het kader van de versterking zag Jacob de bui namelijk al hangen. “Ik had geen zin in opnieuw een langdurig traject. De eerste keer duurde het een jaar voordat de schade werd gerepareerd.”
Winter
Hij kan leven met de vaste schadevergoeding, maar om de schade te herstellen moet hij dit wel aanvullen met de € 1000 die hij krijgt voor de bijkomende kosten. “Ik heb niet het uiterste eruit gesleept, omdat ik gekozen heb voor een snelle afhandeling. Ik weet via de aannemer wat de herstelkosten ongeveer zijn. Zo moet het passen. Nu is het voor de winter gerepareerd. Anders was het mogelijk pas volgend jaar geworden."
Uitbesteden
Op de vaste vergoeding voor bijkomende kosten heeft hij nog wel iets aan te merken. “Er zijn ongetwijfeld meer mensen zoals ik die gemachtigd zijn door familieleden. Natuurlijk regel je de zaken met liefde, maar er gaat veel tijd in zitten. Die duizend euro vaste vergoeding voor bijkomende zaken is niet toereikend. En als je niet geholpen kan worden door familie of vrienden, moet je het geregel uitbesteden en volstaat de vergoeding al helemaal niet.”
Nulmeting
De nulmeting, nodig om de staat van de woning vast te leggen en zodoende toekomstige nieuwe van oude schade te kunnen scheiden, was op 10 september. “Als gemachtigde was ik daar de hele tijd bij aanwezig. Bijvoorbeeld om eventuele vragen te beantwoorden. En ter geruststelling voor mijn schoonouders, want er loopt tenslotte wel een vreemde door je huis die ook nog eens alle vaste kasten opentrekt om te bekijken of daar eventueel een scheur aanwezig is.”
Tevreden
Op het lange wachten op het verslag na is hij tevreden over het verloop. Best bijzonder, voor iemand die zo kritisch heeft meegekeken. Met een diploma van de Technische School op zak en een beroepsleven lang als specialist in het beton hoeven ze hem niet veel meer te vertellen over bouwtechnische constructies. “De nulmeter wist waar ze mee bezig was. Dat is maar goed ook, want als ze niet capabel genoeg was geweest, was ze bij mij direct door de mand gevallen.”